Seslerìo(-argentado)
Sesleria argentea
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Seslérie argentée.
Descripcioun :La seslerìo-argentado trachis dins li relarg à la sousto, souvènt di caupre-óubloun. Fai de paumo pulèu longo, en formo d'espigo de coulour blanquinouso o argentado. Se recounèis peréu à si fueio plegado e à si glumo en lanço emé uno arèsto un pau duro e quàsi espinouso de 1 à 2,5 mm (fotò). Li lemma soun peréu courtamen barbudo (0,5 à 2 mm). S'atrobo subretout dins lis Aup marino.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sesleria
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 9 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2000 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Bos fres
- Pendis roucaious
- Pelouso
- Cauprenedo
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Sesleria argentea (Savi) Savi, 1808
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988